-
2-etyloheksyloamina CAS: 104-75-6
2-etyloheksyloamina CAS: 104-75-6
Jest to bezbarwna i przezroczysta ciecz, słabo rozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w etanolu i acetonie. Zapalny. Niekompatybilny z silnymi utleniaczami. Jest stosowany jako półprodukt do pestycydów, barwników, pigmentów, środków powierzchniowo czynnych i środków owadobójczych. Można go również stosować do produkcji stabilizatorów, konserwantów, emulgatorów itp. Metodę otrzymywania uzyskuje się poprzez reakcję 2-etyloheksanolu z amoniakiem. W tym samym zestawie urządzeń do kotłów wsadowych można wytwarzać w procesie rotacyjnym 2-etyloheksyloaminę, di(2-etyloheksylo)aminę i tris(2-etyloheksylo)aminę. -
p-toluenosulfonamid CAS 70-55-3
p-toluenosulfonamid, znany również jako 4-toluenosulfonamid, p-sulfonamid, tolueno-4-sulfonamid, toluenosulfonamid, p-sulfamoilotoluen, to biały płatek lub liść kryształu Chemicalbook, stosowany do syntezy chloraminy-T i chloramfenikolu, barwników fluorescencyjnych, produkcji plastyfikatorów , żywic syntetycznych, powłok, środków dezynfekcyjnych i rozjaśniaczy do obróbki drewna itp.
p-toluenosulfonamid jest doskonałym stałym plastyfikatorem do tworzyw termoutwardzalnych, odpowiednim do żywic fenolowych, żywic melaminowych, żywic mocznikowo-formaldehydowych, poliamidów i innych żywic. Niewielka ilość mieszanki może poprawić przetwarzalność, równomierne utwardzanie i nadać produktowi dobry połysk. p-toluenosulfonamid nie ma działania zmiękczającego jak ciekłe plastyfikatory, jest niezgodny z kopolimerami polichlorku winylu i chlorku winylu i jest częściowo kompatybilny z octanem celulozy, octanomaślanem celulozy i azotanem celulozy.
W metodzie produkcyjnej najpierw dodaje się część wody HN3 do naczynia reakcyjnego, dodaje się, mieszając, chlorek p-toluenosulfonylu, a temperatura naturalnie wzrasta do ponad 50°C. Po obniżeniu temperatury dodaje się pozostałą wodę amoniakalną. Reagować w temperaturze 85~9Chemicalbook0℃ przez 0,5h. Reakcja kończy się, gdy wartość pH osiągnie 8 do 9. Ochłodzić do 20°C, przesączyć i przemyć placek filtracyjny wodą, aby otrzymać surowy produkt. Produkt następnie odbarwia się węglem aktywnym, rozpuszcza w alkaliach, oddziela kwasem, filtruje i suszy, otrzymując produkt.
-
Chlorek tosylu CAS 98-59-9
Chlorek tosylu CAS 98-59-9
Chlorek tosylu (TsCl), jako drobny produkt chemiczny, jest szeroko stosowany w przemyśle barwników, farmaceutycznym i pestycydach. W przemyśle barwników wykorzystuje się go głównie do produkcji półproduktów do barwników dyspersyjnych, lodowych i kwasowych; w przemyśle farmaceutycznym Chemicalbook jest używany głównie do produkcji sulfonamidów, mesulfonianów itp.; w przemyśle pestycydów stosuje się go głównie do produkcji mezotrionu, sulfotrionu, drobnego metalaksylu itp. Wraz z ciągłym rozwojem przemysłu barwników, farmaceutycznego i pestycydów, międzynarodowe zapotrzebowanie na ten produkt rośnie z dnia na dzień.
Istnieją dwa główne tradycyjne procesy otrzymywania TsCl: 1. Jest on wytwarzany przez bezpośrednie chlorowanie kwaśne toluenu i nadmiaru kwasu chlorosulfonowego w niskiej temperaturze. Metodą tą wytwarza się chlorek o-toluenosulfonylu o dużej zawartości, a chlorek p-toluenosulfonylu jest jej produktem ubocznym, a oba są trudne do oddzielenia i zużywają dużo energii; 2. Toluen i kwas chlorosulfonowy chloruje się bezpośrednio nadmiarem kwasu chlorosulfonowego w obecności określonych soli i w określonej temperaturze. Chociaż metoda ta charakteryzuje się wyższym stosunkiem produktu w postaci chlorku toluenosulfonylu, stopień oczyszczania. Metoda jest łatwa i zużywa mało energii. Jednakże ze względu na stosunkowo wysoką temperaturę reakcji wydzielony sulfonowany olej zawiera dużą ilość sulfonów i ma niską wartość użytkową. Rzeczywista całkowita wydajność wynosi tylko około 70% w Chemicalbook. Ponadto obie metody charakteryzują się wysokim zużyciem surowca, kwasu chlorosulfonowego, a wytwarzany odpadowy kwas siarkowy jest zbyt rozcieńczony, co nie sprzyja przemysłowemu wykorzystaniu i oczyszczaniu. Istnieją również doniesienia mające na celu ulepszenie tej metody. Po pierwsze, chlorek p-toluenosulfonylu w mieszaninie reakcyjnej ulega całkowitej krystalizacji w pewnych warunkach, a cząstki kryształów powiększają się. Do usunięcia chlorku p-toluenosulfonylu z mieszaniny stosuje się metodę bezpośredniej filtracji bez hydrolizy. Jednakże obecnie występują pewne trudności w doborze urządzeń przemysłowych, a inwestycja jest duża. Ulepszony proces: Wybrano odpowiednie katalizatory i inne optymalne warunki procesu.
Chlorek tosylu (TsCl) to biały, łuszczący się kryształ o temperaturze topnienia 69-71°C. Jest ważnym półproduktem leku do syntezy organicznej i jest stosowany głównie w syntezie chloramfenikolu, chloramfenikolu-T, tiamfenikolu i innych leków. .
-
Chlorek benzylu CAS: 100-44-7
Chlorek benzylu CAS: 100-44-7
Chlorek benzylu, znany również jako chlorek benzylu i chlorek toluenu, jest bezbarwną cieczą o silnym ostrym zapachu. Miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi, takimi jak chloroform, etanol i eter. Jest nierozpuszczalny w wodzie, ale może odparować z parą wodną. Jego para działa drażniąco na błonę śluzową oczu i jest silnym gazem łzawiącym. Jednocześnie chlorek benzylu jest również półproduktem w syntezie organicznej i jest szeroko stosowany w syntezie barwników, pestycydów, syntetycznych substancji zapachowych, detergentów, plastyfikatorów i leków.
Aplikacje
Chlorek benzylu ma szerokie zastosowanie w przemyśle. Stosowany jest głównie w dziedzinie pestycydów, leków, przypraw, środków pomocniczych do barwników i syntetycznych środków pomocniczych. Służy do opracowywania i produkcji benzaldehydu, ftalanu butylobenzylu, aniliny, foksymu i chlorku benzylu. Penicylina, alkohol benzylowy, fenyloacetonitryl, kwas fenylooctowy i inne produkty. Chlorek benzylu należy do klasy halogenków benzylu, związków drażniących. Jeśli chodzi o pestycydy, może on nie tylko bezpośrednio syntetyzować grzybobójcze fosforoorganiczne Daifengjing i Isidifangjing Chemicalbook, ale może być również stosowany jako ważny surowiec do wielu innych półproduktów, takich jak synteza fenyloacetonitrylu, chlorku benzoilu, m-fenoksybenzaldehydu itp. Ponadto chlorek benzylu jest szeroko stosowany w medycynie, przyprawach, środkach pomocniczych do barwienia, żywicach syntetycznych itp. Jest ważnym półproduktem w produkcji chemicznej i farmaceutycznej. Wówczas ciecz odpadowa lub odpady wytwarzane przez przedsiębiorstwa podczas procesu produkcyjnego nieuchronnie zawierają dużą ilość półproduktów chlorku benzylu.
Właściwości chemiczne:
Bezbarwna i przezroczysta ciecz o silnym ostrym zapachu. Wyciskające łzy. Rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych takich jak eter, alkohol, chloroform itp., nierozpuszczalny w wodzie, ale może odparować z parą wodną.
-
N-izopropylohydroksyloamina CAS: 5080-22-8
N-izopropylohydroksyloamina jest bezbarwną cieczą o silnym zapachu amoniaku.
- Jest rozpuszczalny w wodzie i większości rozpuszczalników organicznych, ale nierozpuszczalny w rozpuszczalnikach niepolarnych.
- Jest to nukleofil, który reaguje addycyjnie ze związkami takimi jak estry, aldehydy i ketony.
używać:
- N-Izopropylohydroksyloamina stosowana jest głównie w reakcjach syntezy organicznej, zwłaszcza jako odczynnik do aminowania.
- Można go stosować do syntezy produktów aminowania aldehydów, ketonów i estrów oraz uczestniczyć w niektórych reakcjach cyklizacji.
- Może być również stosowany jako odczynnik redukujący do przeprowadzania reakcji redukcji w syntezie organicznej.
Sposób przygotowania:
- Powszechną metodą wytwarzania N-izopropylohydroksyloaminy jest przeprowadzenie reakcji amidowania alkoholu izopropylowego w celu otrzymania N-izopropyloizopropyloamidu, a następnie użycie gazowego amoniaku do oddziaływania na niego w celu wytworzenia N-izopropylohydroksyloaminy.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa:
- N-izopropylohydroksyloamina jest substancją żrącą, która w kontakcie ze skórą i oczami może powodować podrażnienia i oparzenia.
- Podczas stosowania należy nosić rękawice ochronne, okulary i inny sprzęt ochrony osobistej.
- Stosować w dobrze wentylowanym pomieszczeniu i unikać wdychania jego oparów.
-
2,6-dimetyloanilina CAS 87-62-7
2,6-Dimetyloanilina jest lekko żółtą cieczą o gęstości względnej 0,973. Jest nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w alkoholu, eterze i rozpuszczalny w kwasie solnym.
Drogi syntezy 2,6-dimetyloaniliny obejmują głównie metodę aminolizy 2,6-dimetylofenolu, metodę alkilowania o-metyloaniliny, metodę metylacji aniliny, metodę nitrowania m-ksylenodisulfonowania i metodę disulfonowania m-ksylenu. Metoda redukcji nitrowania toluenu itp.
Produkt ten jest ważnym półproduktem do produkcji pestycydów i leków, może być również stosowany jako surowiec do produktów chemicznych takich jak barwniki. Zapalny przez otwarty ogień; reaguje z utleniaczami; rozkłada toksyczny dym tlenku azotu pod wpływem wysokiej temperatury.
-
2,4-dimetyloanilina CAS 95-68-1
.
2,4-dimetyloanilina CAS 95-68-1
Jest to bezbarwna oleista ciecz. Kolor pogłębia się pod wpływem światła i powietrza. Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu, eterze, benzenie i roztworach kwasów.
2,4-Dimetyloanilinę otrzymuje się przez nitrowanie m-ksylenu z wytworzeniem 2,4-dimetylonitrobenzenu i 2,6-dimetylonitrobenzenu. Po destylacji otrzymuje się 2,4-dimetylonitrobenzen. Produkt otrzymuje się poprzez katalityczną redukcję benzenu poprzez uwodornienie. Stosowany jako półprodukt do pestycydów, środków farmaceutycznych i barwników. Palny w otwartym ogniu; działa z utleniaczami; rozkłada toksyczny dym tlenku azotu pod wpływem wysokiej temperatury. Podczas przechowywania i transportu magazyn powinien być wentylowany i suchy w niskiej temperaturze; przechowywać go oddzielnie od kwasów, utleniaczy i dodatków do żywności.
-
1-(Dimetyloamino)tetradekan CAS 112-75-4
1-(Dimetyloamino)tetradekan CAS 112-75-4
Wygląd to przezroczysta ciecz, nierozpuszczalna w wodzie i mniej gęsta niż woda. Dlatego unosi się na wodzie. Kontakt może podrażniać skórę, oczy i błony śluzowe. Może działać toksycznie po spożyciu, wdychaniu lub absorpcji przez skórę.
Używany do produkcji innych chemikaliów. Stosowany głównie w konserwantach, dodatkach do paliw, środkach bakteriobójczych, ekstrakcjach metali rzadkich, dyspergatorach pigmentów, środkach flotacyjnych minerałów, surowcach kosmetycznych itp.
Warunki przechowywania: Przechowywać w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu, w szczelnie zamkniętym pojemniku lub butli. Trzymać z dala od niezgodnych materiałów, źródeł zapłonu i nieprzeszkolonych osób. Zabezpiecz i oznacz obszar. Chronić pojemniki/cylindry przed uszkodzeniami fizycznymi.
-
Trietyloamina CAS: 121-44-8
Trietyloamina (wzór cząsteczkowy: C6H15N), znana również jako N,N-dietyloetyloamina, jest najprostszą homo-tripodstawioną aminą trzeciorzędową i ma typowe właściwości amin trzeciorzędowych, w tym tworzenie soli, utlenianie i trietyloaminę z Chemicalbook. Test (reakcja Hisberga): brak odpowiedzi. Występuje w postaci bezbarwnej do jasnożółtej przezroczystej cieczy o silnym zapachu amoniaku i lekko dymi w powietrzu. Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu i eterze. Roztwór wodny ma odczyn zasadowy. Toksyczny i silnie drażniący.
Można go otrzymać w wyniku reakcji etanolu i amoniaku w obecności wodoru w reaktorze wyposażonym w katalizator miedziowo-niklowo-glinowy w warunkach ogrzewania (190±2°C i 165±2°C). W wyniku reakcji powstanie również monoetyloamina i dietyloamina. Po kondensacji produkt opryskuje się etanolem i absorbuje, otrzymując surową trietyloaminę. Ostatecznie po oddzieleniu, odwodnieniu i frakcjonowaniu otrzymuje się czystą trietyloaminę.
Trietyloamina może być stosowana jako rozpuszczalnik i surowiec w przemyśle syntezy organicznej, a także jest wykorzystywana do produkcji leków, pestycydów, inhibitorów polimeryzacji, paliw wysokoenergetycznych, gumyfikatorów itp.
-
Chloroaceton CAS: 78-95-5
Chloroaceton CAS: 78-95-5
Jego wygląd to bezbarwna ciecz o ostrym zapachu. Rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu, eterze i chloroformie. Stosowany w syntezie organicznej do wytwarzania leków, pestycydów, przypraw i barwników itp.
Istnieje wiele metod syntezy chloroacetonu. Metoda chlorowania acetonu jest obecnie główną metodą stosowaną w krajowej produkcji. Chloroaceton otrzymuje się przez chlorowanie acetonu w obecności węglanu wapnia, środka wiążącego kwasy. Dodać aceton i węglan wapnia do reaktora zgodnie z określonymi proporcjami zasilania, mieszać do utworzenia zawiesiny i ogrzać do wrzenia. Po zakończeniu ogrzewania wprowadzić gazowy chlor na około 3 do 4 godzin i dodać wodę w celu rozpuszczenia powstałego chlorku wapnia. Warstwę olejową zbiera się, a następnie przemywa, odwadnia i destyluje, otrzymując produkt chloroacetonowy.
Charakterystyka przechowywania i transportu chloroacetonu
Magazyn jest wentylowany i suszony w niskiej temperaturze; jest chroniony przed otwartym ogniem i wysokimi temperaturami oraz jest przechowywany i transportowany oddzielnie od surowców spożywczych i utleniaczy.
Warunki przechowywania: 2-8°C -
Glikol propylenowy CAS:57-55-6
Naukowa nazwa glikolu propylenowego to „1,2-propanodiol”. Racemat jest higroskopijną, lepką cieczą o lekko pikantnym smaku. Miesza się z wodą, acetonem, octanem etylu i chloroformem oraz rozpuszcza się w eterze. Rozpuszczalny w wielu olejkach eterycznych, ale nie miesza się z eterem naftowym, parafiną i tłuszczem. Jest stosunkowo stabilny na ciepło i światło i jest bardziej stabilny w niskich temperaturach. Glikol propylenowy można utlenić w wysokich temperaturach do aldehydu propionowego, kwasu mlekowego, kwasu pirogronowego i kwasu octowego.
Glikol propylenowy jest diolem i ma właściwości ogólnych alkoholi. Reaguje z kwasami organicznymi i kwasami nieorganicznymi, tworząc monoestry lub diestry. Reaguje z tlenkiem propylenu, tworząc eter. Reaguje z halogenowodorem, tworząc halohydryny. Reaguje z aldehydem octowym tworząc metylodioksolan.
Jako środek bakteriostatyczny, glikol propylenowy jest podobny do etanolu, a jego skuteczność w hamowaniu pleśni jest podobna do gliceryny i nieco mniejsza niż etanolu. Glikol propylenowy jest powszechnie stosowany jako plastyfikator w wodnych materiałach powlekających. Mieszanka równych części z wodą może opóźnić hydrolizę niektórych leków i zwiększyć stabilność preparatów.
Bezbarwna, lepka i stabilna ciecz wchłaniająca wodę, prawie bez smaku i zapachu. Mieszalny z wodą, etanolem i różnymi rozpuszczalnikami organicznymi. Stosowany jako surowiec do żywic, plastyfikatorów, środków powierzchniowo czynnych, emulgatorów i demulgatorów, a także środków przeciw zamarzaniu i nośników ciepła
-
Kwas benzoesowy CAS:65-85-0
Kwas benzoesowy, znany również jako kwas benzoesowy, ma wzór cząsteczkowy C6H5COOH. Jest to najprostszy kwas aromatyczny, w którym grupa karboksylowa jest bezpośrednio połączona z atomem węgla pierścienia benzenowego. Jest to związek powstały w wyniku zastąpienia wodoru w pierścieniu benzenowym grupą karboksylową (-COOH). Są to bezbarwne, bezwonne, łuszczące się kryształy. Temperatura topnienia wynosi 122,13 ℃, temperatura wrzenia 249 ℃, a gęstość względna 1,2659 (15/4 ℃). Sublimuje szybko w temperaturze 100°C, a jego opary są silnie drażniące i przy wdychaniu mogą łatwo wywołać kaszel. Słabo rozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych, takich jak etanol, eter, chloroform, benzen, toluen, dwusiarczek węgla, czterochlorek węgla i sosna Chemicalbook oszczędzający paliwo. Występuje powszechnie w przyrodzie w postaci wolnego kwasu, estru lub jego pochodnych. Na przykład występuje w postaci wolnego kwasu i estru benzylowego w gumie benzoesowej; występuje w postaci wolnej w liściach i korze łodyg niektórych roślin; występuje w zapachu. Występuje w postaci estru metylowego lub estru benzylowego w olejkach eterycznych; występuje w postaci pochodnej kwasu hipurowego w moczu konia. Kwas benzoesowy jest słabym kwasem, silniejszym niż kwasy tłuszczowe. Mają podobne właściwości chemiczne i mogą tworzyć sole, estry, halogenki kwasowe, amidy, bezwodniki kwasowe itp. I nie ulegają łatwo utlenieniu. Na pierścieniu benzenowym kwasu benzoesowego może zachodzić reakcja podstawienia elektrofilowego, w wyniku której powstają głównie produkty meta-podstawienia.
Kwas benzoesowy jest często stosowany jako lek lub środek konserwujący. Ma działanie hamujące rozwój grzybów, bakterii i pleśni. W celach leczniczych zwykle nakłada się go na skórę w celu leczenia chorób skóry, takich jak grzybica. Stosowany we włóknach syntetycznych, żywicach, powłokach, przemyśle gumowym i tytoniowym. Początkowo kwas benzoesowy wytwarzano poprzez karbonizację żywicy benzoesowej lub hydrolizę związku chemicznego wodą alkaliczną. Można go również otrzymać poprzez hydrolizę kwasu hipurowego. Na skalę przemysłową kwas benzoesowy wytwarza się przez utlenianie toluenu na powietrzu w obecności katalizatorów, takich jak kobalt i mangan; lub jest wytwarzany przez hydrolizę i dekarboksylację bezwodnika ftalowego. Kwas benzoesowy i jego sól sodowa mogą być stosowane jako środki przeciwbakteryjne w lateksie, paście do zębów, dżemie lub innej żywności, a także mogą być stosowane jako zaprawy do barwienia i drukowania.
