. Sześć głównych trwałości tekstyliów

1. Odporność na światło

Odporność na światło odnosi się do stopnia odbarwienia kolorowych tkanin pod wpływem światła słonecznego. Metodą badawczą może być ekspozycja na słońce lub działanie maszyny na światło dzienne. Stopień blaknięcia próbki po naświetleniu porównuje się ze standardową próbką koloru. Jest on podzielony na 8 poziomów, 8 to najlepszy, a 1 najgorszy. Tkaniny o słabej światłoodporności nie powinny być wystawiane na długotrwałe działanie słońca i należy je umieścić w wentylowanym miejscu do wyschnięcia w cieniu.

2. Odporność na ścieranie

Odporność na ścieranie odnosi się do stopnia odbarwienia barwionych tkanin po pocieraniu, które można podzielić na tarcie na sucho i tarcie na mokro. Odporność na ścieranie oceniana jest na podstawie stopnia zabrudzenia białej tkaniny i dzieli się ją na 5 poziomów (1~5). Im większa wartość, tym lepsza odporność na tarcie. Żywotność tkanin o słabej odporności na ścieranie jest ograniczona.

3. Trwałość prania

Trwałość prania lub mydlenia odnosi się do stopnia zmiany koloru barwionych tkanin po praniu płynem do prania. Zwykle jako standard oceny stosuje się szarą kartę próbek, to znaczy do oceny wykorzystuje się różnicę kolorów między próbką oryginalną a próbką wyblakłą. Odporność na pranie podzielona jest na 5 stopni, stopień 5 jest najlepszy, a stopień 1 najgorszy. Tkaniny o słabej odporności na pranie należy czyścić chemicznie. W przypadku prania na mokro należy zwrócić większą uwagę na warunki prania, np. temperatura prania nie powinna być zbyt wysoka, a czas prania nie powinien być zbyt długi.

4. Trwałość prasowania

Trwałość prasowania odnosi się do stopnia odbarwienia lub blaknięcia barwionych tkanin podczas prasowania. Stopień odbarwienia i wyblaknięcia ocenia się na podstawie jednoczesnego zabrudzenia przez żelazko innych tkanin. Trwałość prasowania dzieli się na stopnie od 1 do 5, przy czym stopień 5 jest najlepszy, a stopień 1 najgorszy. Podczas badania odporności na prasowanie różnych tkanin należy wybrać temperaturę żelazka użytego do badania.

5. Odporność na pot

Odporność na pot oznacza stopień odbarwienia barwionych tkanin pod wpływem potu. Trwałość potu nie jest taka sama, jak w przypadku sztucznie przygotowanej kompozycji potu, dlatego ogólnie ocenia się ją w połączeniu z trwałością innych kolorów, oprócz oddzielnego pomiaru. Odporność na pot jest podzielona na 1–5 stopni, im większa wartość, tym lepiej.

6. Odporność na sublimację

Trwałość sublimacji odnosi się do stopnia sublimacji barwionych tkanin podczas przechowywania. Trwałość sublimacji ocenia się za pomocą szarej karty próbek pod kątem stopnia odbarwienia, blaknięcia i plamienia białej tkaniny po obróbce prasowania na sucho na gorąco. Jest 5 ocen, 1 to najgorsza, a 5 najlepsza. Aby spełnić wymagania dotyczące noszenia, trwałość barwnika normalnych tkanin powinna zwykle osiągnąć poziom 3–4.

, Jak kontrolować różne szybkości

Zdolność materiału tekstylnego do zachowania swojego pierwotnego koloru po barwieniu można wykazać testując trwałość koloru. Powszechnie stosowane wskaźniki do badania odporności na barwienie obejmują odporność tkanin na pranie, odporność na tarcie, odporność na słońce, odporność na sublimację i tak dalej. Im lepsza odporność tkaniny na pranie, przecieranie, słońce i sublimację, tym lepsza trwałość barwnika tkaniny.

Na powyższą trwałość wpływają dwa główne czynniki:

Pierwszą z nich są właściwości barwnika

Drugim jest sformułowanie procesu barwienia i wykańczania

Dobór barwników o dobrych właściwościach jest podstawą poprawy trwałości wybarwienia, a opracowanie rozsądnej technologii barwienia i wykańczania jest kluczem do zapewnienia trwałości wybarwienia. Jedno i drugie uzupełnia się i nie da się ich zrównoważyć.

Trwałość prania

Odporność tkaniny na pranie obejmuje dwa aspekty: odporność na blaknięcie i odporność na plamienie. Generalnie, im gorsza odporność materiału na blaknięcie, tym gorsza odporność na plamienie.

Testując trwałość koloru materiału tekstylnego, można określić zabarwienie włókna, testując zabarwienie włókna na sześciu powszechnie używanych włóknach tekstylnych (sześć powszechnie używanych włókien tekstylnych zwykle obejmuje poliester, nylon, bawełnę, octan, wełna lub jedwab, włókno akrylowe. Test trwałości koloru barwionych włókien na ogół przez wykwalifikowaną niezależną profesjonalną firmę kontrolną do ukończenia, test ten jest stosunkowo obiektywny i bezstronny) w przypadku produktów z włókien celulozowych, odporność na pranie barwników reaktywnych jest lepsza niż w przypadku barwnika bezpośredniego, nierozpuszczalne barwniki azowe i barwniki VAT i barwniki siarkowe Proces barwienia w porównaniu z barwnikami reaktywnymi i barwnikami bezpośrednimi jest bardziej złożony, więc trzy z powrotem mają lepszą odporność na pranie barwnika. Dlatego, aby poprawić odporność na pranie wyrobów z włókien celulozowych, należy nie tylko wybrać odpowiedni barwnik, ale także wybrać odpowiedni proces barwienia. Odpowiednie wzmocnienie prania, utrwalenia i namydlenia może w oczywisty sposób poprawić trwałość prania.

Jeśli chodzi o głęboko skoncentrowany kolor włókna poliestrowego, o ile tkanina jest całkowicie zredukowana i oczyszczona, trwałość prania po barwieniu może spełnić wymagania klienta. Ponieważ jednak większość tkanin poliestrowych zawiera kationowe organiczne zmiękczacze krzemowe, kompletne wykończenie poprawiające miękkość tkaniny, jednocześnie anion w dyspergatorach barwników w tkaninie poliestrowej o wysokiej temperaturze, aby sfinalizować projekt, który może przenosić ciepło i dyfuzja na powierzchni włókna, więc kształt tkaniny poliestrowej o głębokim kolorze po praniu może być niekwalifikowany. Wymaga to, aby przy wyborze barwników dyspersyjnych uwzględniać nie tylko trwałość sublimacji barwników dyspersyjnych, ale także uwzględniać przenoszenie ciepła przez barwniki dyspersyjne. Istnieje wiele sposobów testowania odporności tekstyliów na pranie, zgodnie z różnymi standardami testowania, aby przetestować odporność tekstyliów na pranie, otrzymamy wnioski wydziału.

Gdy klienci zagraniczni podają konkretne wskaźniki odporności na pranie, jeśli są w stanie zaproponować konkretne standardy badań, będzie to sprzyjać płynnej komunikacji między obiema stronami. Ulepszone pranie i obróbka końcowa mogą poprawić trwałość tkaniny w praniu, ale także zwiększyć stopień redukcji barwienia w fabryce. Znalezienie skutecznych detergentów, rozsądne sformułowanie procesu barwienia i wykańczania oraz wzmocnienie badań nad procesem krótkiego przepływu może nie tylko poprawić wydajność produkcji, ale także przyczynić się do oszczędności energii i redukcji emisji.

Odporność na tarcie

Odporność tkaniny na ścieranie jest taka sama, jak odporność na pranie, która obejmuje również dwa aspekty:

Pierwsza to odporność na ścieranie na sucho, druga to odporność na ścieranie na mokro. Bardzo wygodnie jest sprawdzić odporność tkaniny na tarcie na sucho i na mokro, porównując ją z kartą próbek zmieniających kolor i kartą próbek barwiących. Ogólnie rzecz biorąc, stopień odporności na ścieranie na sucho jest o około jeden stopień wyższy niż stopień odporności na ścieranie na mokro podczas sprawdzania odporności na ścieranie tekstyliów o głęboko skoncentrowanym kolorze. Jako przykład podano tkaninę bawełnianą barwioną bezpośrednio na czarno, chociaż dzięki skutecznemu utrwalaniu koloru, ale odporność na tarcie na sucho i na tarcie na mokro nie jest zbyt wysoka, czasami nie może spełnić wymagań klienta. W celu poprawy odporności na ścieranie do barwienia stosuje się głównie barwniki reaktywne, barwniki VAT i nierozpuszczalne barwniki azowe. Wzmocnienie przesiewania barwników, utrwalanie i mycie mydłem to skuteczne środki poprawiające odporność tekstyliów na ścieranie. W celu poprawy odporności na tarcie na mokro produktów z włókien celulozowych o głęboko skoncentrowanym kolorze, można wybrać specjalne środki pomocnicze poprawiające odporność wyrobów tekstylnych na tarcie na mokro, a odporność produktów na tarcie na mokro można oczywiście poprawić poprzez zanurzenie specjalnych środków pomocniczych w gotowe produkty.

W przypadku ciemnych produktów z włókien chemicznych, odporność produktów na tarcie na mokro można poprawić poprzez dodanie niewielkiej ilości fluorowego środka hydroizolacyjnego po ukończeniu gotowego produktu. Kiedy włókno poliamidowe jest barwione barwnikiem kwasowym, odporność tkaniny poliamidowej na tarcie na mokro można poprawić poprzez zastosowanie specjalnego środka utrwalającego z włókna nylonowego. Stopień odporności na tarcie na mokro może zostać obniżony w badaniu odporności ciemnego gotowego produktu na tarcie na mokro, ponieważ krótkie włókna na powierzchni tkaniny gotowego produktu będą wypadać bardziej wyraźnie niż w przypadku innych produktów.

Odporność na światło słoneczne

Światło słoneczne charakteryzuje się dualizmem falowo-cząsteczkowym i wywiera silny wpływ na strukturę molekularną barwnika poprzez przenoszenie energii w postaci fotonu.

Kiedy podstawowa struktura chromogenicznej części struktury barwnika zostanie zniszczona przez fotony, zmieni się barwa światła emitowanego przez chromogenne ciałko barwnika, zwykle kolor staje się jaśniejszy, aż do bezbarwnego. Zmiana koloru barwnika jest bardziej widoczna w warunkach nasłonecznienia, a odporność barwnika na światło słoneczne jest gorsza. Aby poprawić odporność barwnika na działanie promieni słonecznych, producenci barwników przyjęli wiele metod. Zwiększenie względnej masy cząsteczkowej barwnika, zwiększenie ryzyka kompleksowania wewnątrz barwnika, zwiększenie współpłaszczyznowości barwnika i długości układu koniugatu może poprawić odporność barwnika na światło.

W przypadku barwników ftalocyjaninowych, które mogą osiągnąć stopień odporności na światło 8, jasność i odporność barwników na światło można oczywiście poprawić poprzez dodanie odpowiednich jonów metali w procesie barwienia i wykańczania, tworząc złożone cząsteczki wewnątrz barwników. W przypadku tekstyliów kluczem do poprawy stopnia odporności produktów na słońce jest wybór barwników o lepszej odporności na słońce. Poprawa odporności tekstyliów na słońce poprzez zmianę procesu barwienia i wykańczania nie jest oczywista.

Trwałość sublimacji

Jeśli chodzi o barwniki dyspersyjne, zasada barwienia włókien poliestrowych różni się od innych barwników, więc trwałość sublimacji może bezpośrednio opisywać odporność cieplną barwników dyspersyjnych.

Dla pozostałych barwników takie samo znaczenie ma badanie odporności barwników na prasowanie oraz badanie odporności barwników na sublimację. Odporność barwnika na sublimację nie jest dobra, w stanie suchym i gorącym barwnik w stanie stałym można łatwo oddzielić od wnętrza włókna w stanie gazowym. Zatem w tym sensie trwałość sublimacji barwnika może również pośrednio opisywać trwałość tkaniny na prasowanie.

Aby poprawić trwałość sublimacji barwnika, musimy zacząć od następujących aspektów:

1, pierwszy to wybór barwników

Względna masa cząsteczkowa jest większa, a podstawowa struktura barwnika jest podobna lub podobna do struktury włókien, co może poprawić trwałość sublimacji tkaniny.

2, drugim jest usprawnienie procesu barwienia i wykańczania

Całkowicie zmniejszyć krystaliczność krystalicznej części makrocząsteczkowej struktury włókna, poprawić krystaliczność obszaru amorficznego, tak aby krystaliczność pomiędzy wnętrzem włókna była zwykle taka sama, tak aby barwnik dostał się do wnętrza włókna , a połączenie włókien jest bardziej jednolite. Może to nie tylko poprawić stopień wyrównania, ale także poprawić trwałość barwienia sublimacyjnego. Jeśli krystaliczność każdej części włókna nie jest wystarczająco zrównoważona, większość barwnika pozostaje w stosunkowo luźnej strukturze obszaru amorficznego, wówczas w skrajnych warunkach zewnętrznych istnieje większe prawdopodobieństwo oddzielenia się barwnika od fazy amorficznej obszarze wnętrza włókna, sublimację do powierzchni tkaniny, zmniejszając w ten sposób trwałość sublimacji tekstyliów.

Czyszczenie i merceryzacja tkanin bawełnianych oraz wstępne kurczenie i wstępne kształtowanie wszystkich tkanin poliestrowych to procesy mające na celu zrównoważenie wewnętrznej krystaliczności włókien. Po oczyszczeniu i merceryzacji tkaniny bawełnianej, po wstępnym skurczeniu i określeniu tkaniny poliestrowej, można znacznie poprawić głębokość wybarwienia i trwałość wybarwienia. barwnik

Odporność tkaniny na sublimację można oczywiście poprawić poprzez wzmocnienie obróbki końcowej i prania oraz usunięcie większej ilości pływających na powierzchni kolorów. Odporność tkaniny na sublimację można oczywiście poprawić poprzez odpowiednie obniżenie temperatury ustawienia. Problem zmniejszenia stabilności wymiarowej tkaniny na skutek chłodzenia można skompensować poprzez odpowiednie zmniejszenie prędkości wiązania. Przy wyborze środka wykończeniowego należy zwrócić uwagę na wpływ dodatków na trwałość wybarwienia. Na przykład, gdy do miękkiego wykańczania tkanin poliestrowych stosowane są zmiękczacze kationowe, migracja termiczna barwników dyspersyjnych może prowadzić do niepowodzenia testu trwałości sublimacji barwników dyspersyjnych. Z punktu widzenia rodzaju temperatury samego barwnika dyspersyjnego, wysokotemperaturowy barwnik dyspersyjny ma lepszą odporność na sublimację.