Barwnik jest związkiem organicznym, często w obecności płynnych warunków, aby zakończyć reakcję chemiczną, dlatego pierwszy na świecie syntetyczny barwnik jest najpierw sprzedawany w postaci płynnej, oczywiście oryginalna jakość barwnika przy obecnym stosunku jest daleka od, może tylko można dziś uważać za pierwotną formę płynnego barwnika. W tamtym czasie około 20% towarów było płynnych, a tymi płynnymi barwnikami były głównie barwniki VAT i barwniki zaprawowe.
W 1923 roku Brytyjczycy po raz pierwszy dodali wybrane dodatki do pierwotnego barwnika i po zmieleniu uzyskali wodną dyspersję nierozpuszczalnego barwnika dyspersyjnego. Do 1910 roku większość barwników została usunięta i przetworzona na drobne proszki o określonej wielkości.
Według literatury z 1924 r., w tamtym czasie około 80% barwników przetwarzanych na drobny proszek, barwniki VAT, wytwarzano w szerokim zakresie rozkładu wielkości cząstek, od bardzo drobnych do 50 um barwników proszkowych. Jednak oryginalny barwnik proszkowy ma wady silnego pyłu i słabej zwilżalności.
Po 1930 r. nastąpił dalszy rozwój barwników dyspersyjnych, lecz nadal występują pewne niedociągnięcia, takie jak łatwe wytrącanie i słaba stabilność podczas przechowywania.
Teraz barwnik w płynie po zoptymalizowanej formule przetwarzania o różnych właściwościach został znacznie ulepszony, czas przechowywania może osiągnąć ponad pół roku bez pogorszenia się, koszt przetwarzania płynnego barwnika jest niski, łatwy w użyciu i jest stale rozwijany.
Od 1950 roku pojawienie się szlifierek przyczyniło się do rozwoju technologii obróbki końcowej. Szlifowanie na mokro za pomocą szlifierki pozwala uzyskać drobniejsze i węższe cząstki. Ponadto poprawiono formułę przetwarzania, tak aby podstawowe cząstki barwnika mogły osiągnąć około 1um, a jakość produktów wytwarzanych nowym procesem i sprzętem uległa znacznej poprawie, a przetwarzanie nierozpuszczalnych barwników poczyniło ogromne postępy.
Wraz z postępem maszyn chemicznych i sprzętu chemicznego zaczęły pojawiać się barwniki ziarniste. Barwnik ziarnisty o pozornej ziarnistości 100 ~ 300 um, ma puste cząstki, które mają również cząstki stałe, płynność jest lepsza niż barwnika proszkowego, zwilżalność, dyspersja, a także pokonuje Wada barwnika proszkowego, pył unoszący się w powietrzu, postacie dawkowania pojawiły się natychmiast, została przyjęta z zadowoleniem przez dział produkcji i zastosowań, obecnie wiele barwników zostało przetworzonych na produkty granulowane.
Czas publikacji: 8 września 2020 r