-
N-izopropylohydroksyloamina CAS: 5080-22-8
N-izopropylohydroksyloamina jest bezbarwną cieczą o silnym zapachu amoniaku.
- Jest rozpuszczalny w wodzie i większości rozpuszczalników organicznych, ale nierozpuszczalny w rozpuszczalnikach niepolarnych.
- Jest to nukleofil, który reaguje addycyjnie ze związkami takimi jak estry, aldehydy i ketony.
używać:
- N-Izopropylohydroksyloamina stosowana jest głównie w reakcjach syntezy organicznej, zwłaszcza jako odczynnik do aminowania.
- Można go stosować do syntezy produktów aminowania aldehydów, ketonów i estrów oraz uczestniczyć w niektórych reakcjach cyklizacji.
- Może być również stosowany jako odczynnik redukujący do przeprowadzania reakcji redukcji w syntezie organicznej.
Sposób przygotowania:
- Powszechną metodą wytwarzania N-izopropylohydroksyloaminy jest przeprowadzenie reakcji amidowania alkoholu izopropylowego w celu otrzymania N-izopropyloizopropyloamidu, a następnie użycie gazowego amoniaku do oddziaływania na niego w celu wytworzenia N-izopropylohydroksyloaminy.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa:
- N-izopropylohydroksyloamina jest substancją żrącą, która w kontakcie ze skórą i oczami może powodować podrażnienia i oparzenia.
- Podczas stosowania należy nosić rękawice ochronne, okulary i inny sprzęt ochrony osobistej.
- Stosować w dobrze wentylowanym pomieszczeniu i unikać wdychania jego oparów.
-
2,6-dimetyloanilina CAS 87-62-7
2,6-Dimetyloanilina jest lekko żółtą cieczą o gęstości względnej 0,973. Jest nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w alkoholu, eterze i rozpuszczalny w kwasie solnym.
Drogi syntezy 2,6-dimetyloaniliny obejmują głównie metodę aminolizy 2,6-dimetylofenolu, metodę alkilowania o-metyloaniliny, metodę metylacji aniliny, metodę nitrowania m-ksylenodisulfonowania i metodę disulfonowania m-ksylenu. Metoda redukcji nitrowania toluenu itp.
Produkt ten jest ważnym półproduktem do produkcji pestycydów i leków, może być również stosowany jako surowiec do produktów chemicznych takich jak barwniki. Zapalny przez otwarty ogień; reaguje z utleniaczami; rozkłada toksyczny dym tlenku azotu pod wpływem wysokiej temperatury.
-
2,4-dimetyloanilina CAS 95-68-1
.
2,4-dimetyloanilina CAS 95-68-1
Jest to bezbarwna oleista ciecz. Kolor pogłębia się pod wpływem światła i powietrza. Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu, eterze, benzenie i roztworach kwasów.
2,4-Dimetyloanilinę otrzymuje się przez nitrowanie m-ksylenu z wytworzeniem 2,4-dimetylonitrobenzenu i 2,6-dimetylonitrobenzenu. Po destylacji otrzymuje się 2,4-dimetylonitrobenzen. Produkt otrzymuje się poprzez katalityczną redukcję benzenu poprzez uwodornienie. Stosowany jako półprodukt do pestycydów, środków farmaceutycznych i barwników. Palny w otwartym ogniu; działa z utleniaczami; rozkłada toksyczny dym tlenku azotu pod wpływem wysokiej temperatury. Podczas przechowywania i transportu magazyn powinien być wentylowany i suchy w niskiej temperaturze; przechowywać go oddzielnie od kwasów, utleniaczy i dodatków do żywności.
-
1-(Dimetyloamino)tetradekan CAS 112-75-4
1-(Dimetyloamino)tetradekan CAS 112-75-4
Wygląd to przezroczysta ciecz, nierozpuszczalna w wodzie i mniej gęsta niż woda. Dlatego unosi się na wodzie. Kontakt może podrażniać skórę, oczy i błony śluzowe. Może działać toksycznie po spożyciu, wdychaniu lub absorpcji przez skórę.
Używany do produkcji innych chemikaliów. Stosowany głównie w konserwantach, dodatkach do paliw, środkach bakteriobójczych, ekstrakcjach metali rzadkich, dyspergatorach pigmentów, środkach flotacyjnych minerałów, surowcach kosmetycznych itp.
Warunki przechowywania: Przechowywać w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu, w szczelnie zamkniętym pojemniku lub butli. Trzymać z dala od niezgodnych materiałów, źródeł zapłonu i nieprzeszkolonych osób. Zabezpiecz i oznacz obszar. Chronić pojemniki/cylindry przed uszkodzeniami fizycznymi.
-
Trietyloamina CAS: 121-44-8
Trietyloamina (wzór cząsteczkowy: C6H15N), znana również jako N,N-dietyloetyloamina, jest najprostszą homo-tripodstawioną aminą trzeciorzędową i ma typowe właściwości amin trzeciorzędowych, w tym tworzenie soli, utlenianie i trietyloaminę z Chemicalbook. Test (reakcja Hisberga): brak odpowiedzi. Występuje w postaci bezbarwnej do jasnożółtej przezroczystej cieczy o silnym zapachu amoniaku i lekko dymi w powietrzu. Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu i eterze. Roztwór wodny ma odczyn zasadowy. Toksyczny i silnie drażniący.
Można go otrzymać w wyniku reakcji etanolu i amoniaku w obecności wodoru w reaktorze wyposażonym w katalizator miedziowo-niklowo-glinowy w warunkach ogrzewania (190±2°C i 165±2°C). W wyniku reakcji powstanie również monoetyloamina i dietyloamina. Po kondensacji produkt opryskuje się etanolem i absorbuje, otrzymując surową trietyloaminę. Ostatecznie po oddzieleniu, odwodnieniu i frakcjonowaniu otrzymuje się czystą trietyloaminę.
Trietyloamina może być stosowana jako rozpuszczalnik i surowiec w przemyśle syntezy organicznej, a także jest wykorzystywana do produkcji leków, pestycydów, inhibitorów polimeryzacji, paliw wysokoenergetycznych, gumyfikatorów itp.
-
Chloroaceton CAS: 78-95-5
Chloroaceton CAS: 78-95-5
Jego wygląd to bezbarwna ciecz o ostrym zapachu. Rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu, eterze i chloroformie. Stosowany w syntezie organicznej do wytwarzania leków, pestycydów, przypraw i barwników itp.
Istnieje wiele metod syntezy chloroacetonu. Metoda chlorowania acetonu jest obecnie główną metodą stosowaną w krajowej produkcji. Chloroaceton otrzymuje się przez chlorowanie acetonu w obecności węglanu wapnia, środka wiążącego kwasy. Dodać aceton i węglan wapnia do reaktora zgodnie z określonymi proporcjami zasilania, mieszać do utworzenia zawiesiny i ogrzać do wrzenia. Po zakończeniu ogrzewania wprowadzić gazowy chlor na około 3 do 4 godzin i dodać wodę w celu rozpuszczenia powstałego chlorku wapnia. Warstwę olejową zbiera się, a następnie przemywa, odwadnia i destyluje, otrzymując produkt chloroacetonowy.
Charakterystyka przechowywania i transportu chloroacetonu
Magazyn jest wentylowany i suszony w niskiej temperaturze; jest chroniony przed otwartym ogniem i wysokimi temperaturami oraz jest przechowywany i transportowany oddzielnie od surowców spożywczych i utleniaczy.
Warunki przechowywania: 2-8°C -
Glikol propylenowy CAS:57-55-6
Naukowa nazwa glikolu propylenowego to „1,2-propanodiol”. Racemat jest higroskopijną, lepką cieczą o lekko pikantnym smaku. Miesza się z wodą, acetonem, octanem etylu i chloroformem oraz rozpuszcza się w eterze. Rozpuszczalny w wielu olejkach eterycznych, ale nie miesza się z eterem naftowym, parafiną i tłuszczem. Jest stosunkowo stabilny na ciepło i światło i jest bardziej stabilny w niskich temperaturach. Glikol propylenowy można utlenić w wysokich temperaturach do aldehydu propionowego, kwasu mlekowego, kwasu pirogronowego i kwasu octowego.
Glikol propylenowy jest diolem i ma właściwości ogólnych alkoholi. Reaguje z kwasami organicznymi i kwasami nieorganicznymi, tworząc monoestry lub diestry. Reaguje z tlenkiem propylenu, tworząc eter. Reaguje z halogenowodorem, tworząc halohydryny. Reaguje z aldehydem octowym tworząc metylodioksolan.
Jako środek bakteriostatyczny, glikol propylenowy jest podobny do etanolu, a jego skuteczność w hamowaniu pleśni jest podobna do gliceryny i nieco mniejsza niż etanolu. Glikol propylenowy jest powszechnie stosowany jako plastyfikator w wodnych materiałach powlekających. Mieszanka równych części z wodą może opóźnić hydrolizę niektórych leków i zwiększyć stabilność preparatów.
Bezbarwna, lepka i stabilna ciecz wchłaniająca wodę, prawie bez smaku i zapachu. Mieszalny z wodą, etanolem i różnymi rozpuszczalnikami organicznymi. Stosowany jako surowiec do żywic, plastyfikatorów, środków powierzchniowo czynnych, emulgatorów i demulgatorów, a także środków przeciw zamarzaniu i nośników ciepła
-
Kwas benzoesowy CAS:65-85-0
Kwas benzoesowy, znany również jako kwas benzoesowy, ma wzór cząsteczkowy C6H5COOH. Jest to najprostszy kwas aromatyczny, w którym grupa karboksylowa jest bezpośrednio połączona z atomem węgla pierścienia benzenowego. Jest to związek powstały w wyniku zastąpienia wodoru w pierścieniu benzenowym grupą karboksylową (-COOH). Są to bezbarwne, bezwonne, łuszczące się kryształy. Temperatura topnienia wynosi 122,13 ℃, temperatura wrzenia 249 ℃, a gęstość względna 1,2659 (15/4 ℃). Sublimuje szybko w temperaturze 100°C, a jego opary są silnie drażniące i przy wdychaniu mogą łatwo wywołać kaszel. Słabo rozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych, takich jak etanol, eter, chloroform, benzen, toluen, dwusiarczek węgla, czterochlorek węgla i sosna Chemicalbook oszczędzający paliwo. Występuje powszechnie w przyrodzie w postaci wolnego kwasu, estru lub jego pochodnych. Na przykład występuje w postaci wolnego kwasu i estru benzylowego w gumie benzoesowej; występuje w postaci wolnej w liściach i korze łodyg niektórych roślin; występuje w zapachu. Występuje w postaci estru metylowego lub estru benzylowego w olejkach eterycznych; występuje w postaci pochodnej kwasu hipurowego w moczu konia. Kwas benzoesowy jest słabym kwasem, silniejszym niż kwasy tłuszczowe. Mają podobne właściwości chemiczne i mogą tworzyć sole, estry, halogenki kwasowe, amidy, bezwodniki kwasowe itp. I nie ulegają łatwo utlenieniu. Na pierścieniu benzenowym kwasu benzoesowego może zachodzić reakcja podstawienia elektrofilowego, w wyniku której powstają głównie produkty meta-podstawienia.
Kwas benzoesowy jest często stosowany jako lek lub środek konserwujący. Ma działanie hamujące rozwój grzybów, bakterii i pleśni. W celach leczniczych zwykle nakłada się go na skórę w celu leczenia chorób skóry, takich jak grzybica. Stosowany we włóknach syntetycznych, żywicach, powłokach, przemyśle gumowym i tytoniowym. Początkowo kwas benzoesowy wytwarzano poprzez karbonizację żywicy benzoesowej lub hydrolizę związku chemicznego wodą alkaliczną. Można go również otrzymać poprzez hydrolizę kwasu hipurowego. Na skalę przemysłową kwas benzoesowy wytwarza się przez utlenianie toluenu na powietrzu w obecności katalizatorów, takich jak kobalt i mangan; lub jest wytwarzany przez hydrolizę i dekarboksylację bezwodnika ftalowego. Kwas benzoesowy i jego sól sodowa mogą być stosowane jako środki przeciwbakteryjne w lateksie, paście do zębów, dżemie lub innej żywności, a także mogą być stosowane jako zaprawy do barwienia i drukowania. -
N-acetylo-N-butylo-β-alaninian etylu CAS:52304-36-6
BAAPE to wysoce skuteczny środek odstraszający owady o szerokim spektrum działania, odstraszający muchy, wszy, mrówki, komary, karaluchy, muszki, gadżety, pchły płaskie, pchły piaskowe, muszki piaskowe, moskity, cykady itp. Działanie odstraszające; jego działanie odstraszające utrzymuje się długo i może być stosowane w różnych warunkach klimatycznych. Jest stabilny chemicznie w warunkach użytkowania, ma wysoką stabilność termiczną i wysoką odporność na pot. BAAPE ma dobrą kompatybilność z powszechnie stosowanymi kosmetykami i farmaceutykami. Można z niego wytwarzać roztwory, emulsje, maści, powłoki, żele, aerozole, cewki na komary, mikrokapsułki i inne specjalne farmaceutyki o działaniu odstraszającym, a także można go dodawać do innych produktów. Lub w materiałach (takich jak woda toaletowa, woda odstraszająca komary), aby działała odstraszająco.
Zaletą BAAPE jest brak toksycznych skutków ubocznych na skórze i błonach śluzowych, brak alergii i brak przepuszczalności skóry.
Właściwości: Bezbarwna do jasnożółtej, przezroczysta ciecz, doskonały środek odstraszający komary. W porównaniu ze standardowym środkiem odstraszającym komary (DEET, powszechnie znanym jako DEET), ma on najważniejsze cechy: niższą toksyczność, mniejsze podrażnienia i dłuższy czas działania odstraszającego. , idealny produkt zastępujący standardowe środki odstraszające komary.
Rozpuszczalny w wodzie środek odstraszający (BAAPE) jest mniej skuteczny niż tradycyjny DEET w odstraszaniu komarów. Jednak dla porównania DEET (IR3535) jest stosunkowo mniej drażniący i nie przenika przez skórę.
-
2-metoksyetanol CAS 109-86-4
Eter monometylowy glikolu etylenowego (w skrócie MOE), znany również jako eter metylowy glikolu etylenowego, jest bezbarwną i przezroczystą cieczą, mieszalną z wodą, alkoholem, kwasem octowym, acetonem i DMF. Jako ważny rozpuszczalnik, MOE jest szeroko stosowany jako rozpuszczalnik dla różnych smarów, octanów celulozy, azotanów celulozy, barwników rozpuszczalnych w alkoholu i żywic syntetycznych.
Otrzymuje się go w reakcji tlenku etylenu i metanolu. Dodać metanol do eterowego kompleksu trifluorku boru i mieszając dodać tlenek etylenu w temperaturze 25-30°C. Po zakończeniu przejścia temperatura automatycznie wzrasta do 38-45°C. Powstały roztwór reakcyjny traktuje się wodorocyjankiem potasu. Zobojętnia się roztwór metanolu do pH=8-Chemicalbook9. Odzyskać metanol, przedestylować i zebrać frakcje przed temperaturą 130°C, aby otrzymać surowy produkt. Następnie przeprowadzić destylację frakcyjną i zebrać frakcję o temperaturze 123-125°C jako gotowy produkt. W produkcji przemysłowej tlenek etylenu i bezwodny metanol poddaje się reakcji w wysokiej temperaturze i ciśnieniu bez katalizatora, dzięki czemu można otrzymać produkt o wysokiej wydajności.
Produkt ten stosowany jest jako rozpuszczalnik różnych olejów, ligniny, nitrocelulozy, octanu celulozy, barwników rozpuszczalnych w alkoholu i żywic syntetycznych; jako odczynnik do oznaczania żelaza, siarczanów i dwusiarczku węgla, jako rozcieńczalnik do powłok oraz do celofanu. W uszczelniaczach opakowań, szybkoschnących lakierach i emaliach. Może być również stosowany jako środek penetrujący i wyrównujący w przemyśle farbiarskim lub jako plastyfikator i rozjaśniacz. Jako półprodukt w produkcji związków organicznych eter monometylowy glikolu etylenowego stosuje się głównie w syntezie octanu i eteru dimetylowego glikolu etylenowego. Jest to także surowiec z Chemicalbook do produkcji plastyfikatora bis(2-metoksyetylo)ftalanu. Mieszanka eteru monometylowego glikolu etylenowego i gliceryny (eter: gliceryna = 98:2) to wojskowy dodatek do paliwa lotniczego, który może zapobiegać oblodzeniu i korozji bakteryjnej. Gdy jako środek zapobiegający zaklejaniu paliwa do silników odrzutowych stosuje się eter monometylowy glikolu etylenowego, ogólna dodawana ilość wynosi 0,15% ± 0,05%. Ma dobrą hydrofilowość. Wykorzystuje własną grupę hydroksylową w paliwie, aby oddziaływać ze śladowymi ilościami cząsteczek wody w oleju. Tworzenie się wiązań wodorowych w połączeniu z bardzo niską temperaturą zamarzania obniża temperaturę zamarzania wody w oleju, umożliwiając wytrącanie się wody w lód. Eter monometylowy glikolu etylenowego jest również dodatkiem antybakteryjnym.
-
Eter diglicydylowy 1,4-butanodiolu CAS 2425-79-8
Eter glicydylowy 1,4-butanodiolu, znany również jako eter dialkilowy 1,4-butanodiolu lub BDG, jest związkiem organicznym. Jest to bezbarwna do jasnożółtej ciecz o niskiej lotności. Jest rozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych, takich jak etanol, metanol i dimetyloformamid. Powszechnie stosowane jako surowce chemiczne i rozpuszczalniki. Stosowany jest także jako stabilizator barwników i pigmentów.
Eter glicydylowy 1,4-butanodiolu można wytworzyć przez estryfikację 1,4-butanodiolu metanolem lub roztworem metanolu. Warunki reakcji na ogół prowadzi się pod wysokim ciśnieniem i w obecności katalizatora.
Podczas stosowania eteru glicydylowego 1,4-butanodiolu należy zachować ostrożność, aby zapobiec kontaktowi ze skórą i oczami. Podczas użytkowania i przechowywania należy unikać wysokich temperatur i źródeł ognia. Należy zwrócić uwagę na uszczelnienie pojemników do przechowywania, aby zapobiec parowaniu i wyciekom. -
Dietanoloamina CAS: 111-42-2
Etanoloamina EA jest najważniejszym produktem etanolu, do którego zalicza się monoetanoloamina MEA, dietanoloamina DEA i trietanoloamina TEA. Etanoloamina jest ważnym półproduktem organicznym, szeroko stosowanym w środkach powierzchniowo czynnych, detergentach syntetycznych, dodatkach petrochemicznych, plastyfikatorach żywic syntetycznych i kauczuku, przyspieszaczach, środkach wulkanizujących i środkach spieniających, a także w oczyszczaniu gazów, płynnych środkach przeciw zamarzaniu, drukowaniu i farbiarstwie, medycynie, pestycydach, budownictwie , przemysł wojskowy i inne dziedziny. Dalsze produkty etanoloaminy są ważnymi wysokowartościowymi półproduktami chemicznymi.
Dietanoloamina, znana również jako bishydroksyetyloamina i 2,2′-iminobisetanol, jest białym kryształem lub bezbarwną cieczą o silnej higroskopijności. Jest łatwo rozpuszczalny w wodzie, metanolu, etanolu, acetonie i benzenie. Jego rozpuszczalność (g/100 g) w benzenie w temperaturze 25°C wynosi 4,2, a w eterze 0,8. Jego przeznaczeniem jest: oczyszczacz gazu, który może absorbować znajdujące się w gazie kwaśne gazy Chemicalbook, takie jak dwutlenek węgla, siarkowodór, dwutlenek siarki itp. Roztwór „Benfield” stosowany w przemyśle syntetycznego amoniaku składa się głównie z tego produktu; stosuje się go również do emulgowania. Środki, smary, szampony, zagęszczacze itp.; półprodukty syntezy organicznej, wykorzystywane do produkcji surowców detergentowych, konserwantów i chemikaliów codziennego użytku (takich jak środki powierzchniowo czynne); synteza morfoliny.
Dietanoloamina stosowana jest jako surowiec do buforów w przemyśle farmaceutycznym. Stosowany jest jako środek sieciujący przy produkcji wysokoelastycznej pianki poliuretanowej. Jest mieszany z trietanoloaminą jako detergent do tłoków silników lotniczych. Reaguje z kwasami tłuszczowymi tworząc alkiloalkile. Znajduje również zastosowanie w organicznych surowcach syntetycznych, surowcach do środków powierzchniowo czynnych Chemicalbook i kwaśnych absorbentach gazów, stosowany jako zagęszczacze i modyfikatory piany w szamponach i lekkich detergentach, jako półprodukty w przemyśle syntezy organicznej oraz w przemyśle farmaceutycznym. Jako rozpuszczalnik znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle myjącym, kosmetycznym, rolnictwie, budownictwie i przemyśle metalowym.
