Długo oczekiwana umowa czwartego regionalnego kompleksowego partnerstwa gospodarczego nareszcie przybrała nowy obrót. Na konferencji prasowej w dniu 11 tego miesiąca nasze Ministerstwo Handlu oficjalnie ogłosiło, że 15 krajów zakończyło negocjacje we wszystkich obszarach czwartego regionalnego kompleksowego partnerstwa gospodarczego (RCEP).

Wszystkie obszary sporne zostały rozwiązane, dokonano przeglądu wszystkich tekstów prawnych, a kolejnym krokiem jest zmuszenie stron do formalnego podpisania umowy 15 dnia tego miesiąca.

RCEP, która obejmuje Chiny, Japonię, Koreę Południową, dziesięciu CZŁONKÓW Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej, Australię i Nową Zelandię, stworzy największą strefę wolnego handlu w Azji i obejmie 30 procent światowego produktu krajowego brutto i handlu. być również pierwszymi ramami wolnego handlu między Chinami, Japonią i Koreą Południową.

RCEP ma na celu stworzenie umowy o wolnym handlu dla jednolitego rynku poprzez zniesienie barier taryfowych i pozataryfowych. Indie wycofały się z rozmów w listopadzie z powodu nieporozumień w sprawie ceł, deficytów handlowych z innymi krajami i barier pozataryfowych, ale pozostałe 15 krajów zadeklarowało, że spróbuje podpisać umowę do 2020 roku.

Kiedy kurz osiądzie na RCEP, da to chińskiemu handlowi zagranicznemu strzał w ramię.

Droga do negocjacji była długa i wyboista, a Indie nagle się wycofały

Umowy o regionalnym kompleksowym partnerstwie gospodarczym (Regional Comprehensive Economic Partnership, RCEP) zostały zainicjowane przez 10 krajów asean oraz przez Chiny, Japonię, Koreę Południową, Australię, Nową Zelandię, Indie, sześć umów o wolnym handlu z krajami asean, aby wspólnie uczestniczyć, łącznie 16 krajów, ma na celu obniżenie ceł i barier pozataryfowych, ustanowienie jednolitego rynku wolnego handlu

porozumienie.Oprócz obniżek ceł przeprowadzono konsultacje w sprawie tworzenia przepisów w wielu dziedzinach, w tym praw własności intelektualnej, handlu elektronicznego (WE) i procedur celnych.

Z punktu widzenia procesu przygotowania RCEP, RCEP został zaplanowany i wypromowany przez ASEAN, a kluczową rolę w całym procesie odegrały Chiny.

Na 21. Szczycie ASEAN, który odbył się pod koniec 2012 roku, 16 krajów podpisało ramy RCEP i ogłosiło oficjalne rozpoczęcie negocjacji. W ciągu następnych ośmiu lat odbyły się długie i złożone rundy negocjacji.

Chiński premier Li Keqiang bierze udział w trzecim spotkaniu przywódców RCEP w Bangkoku w Tajlandii 4 listopada 2019 r. Na tym spotkaniu RCEP zakończył główne negocjacje, a przywódcy 15 krajów z wyjątkiem Indii wydali wspólne oświadczenie w sprawie RCEP, wzywając do dalszych negocjacji w celu podpisania RCEP do 2020 r. Jest to ważny kamień milowy dla RCEP.

Jednak to również na tym spotkaniu Indie, których nastawienie od czasu do czasu się zmieniało, wycofały się w ostatniej chwili i zdecydowały się nie podpisywać RCEP. W tym czasie premier Indii Narendra Modi powoływał się na nieporozumienia dotyczące ceł, deficytów handlowych z innymi krajami oraz bariery pozataryfowe jako powód decyzji Indii o niepodpisaniu RCEP.

Nihon Keizai Shimbun przeanalizował to kiedyś i powiedział:

W negocjacjach panuje silne poczucie kryzysu, ponieważ Indie mają duży deficyt handlowy z Chinami i obawiają się, że obniżka ceł uderzy w rodzimy przemysł. stagnacji gospodarczej, Modi w efekcie musiał zwrócić uwagę na kwestie wewnętrzne, takie jak wysokie bezrobocie i ubóstwo, które są bardziej niepokojące niż liberalizacja handlu.

Premier Indii Narendra Modi na szczycie ASEAN 4 listopada 2019 r

W odpowiedzi na te obawy Geng Shuang, ówczesny rzecznik chińskiego MSZ, podkreślił, że Chiny nie mają zamiaru dążyć do nadwyżki handlowej z Indiami i że obie strony mogą jeszcze bardziej poszerzyć swoje myślenie i rozszerzyć tort współpracy. Chiny są gotowe współpracować ze wszystkimi stronami w duchu wzajemnego zrozumienia i dostosowania, aby kontynuować konsultacje w celu rozwiązania problemów, przed którymi stoją Indie w negocjacjach, oraz z zadowoleniem przyjmuje szybkie przystąpienie Indii do umowy.

W obliczu nagłego odwrotu Indii niektóre kraje mają trudności z określeniem ich prawdziwych intencji. Na przykład niektóre kraje ASEAN, mając dość postawy Indii, zaproponowały jako opcję negocjacji porozumienie o „wykluczeniu Indii”. Celem jest zakończenie negocjacji po pierwsze, ożywić handel w regionie i jak najszybciej zebrać „rezultaty”.

Z kolei Japonia wielokrotnie podkreślała znaczenie Indii w negocjacjach RCEP, wykazując postawę „nie bez Indii”. W tamtym czasie niektóre japońskie media informowały, że Japonia sprzeciwia się „wykluczeniu Indii”, ponieważ liczy na to, że Indie mogły uczestniczyć w „wolnej i otwartej idei Indo-Pacyfiku” wysuniętej przez Japonię i Stany Zjednoczone jako strategię gospodarczą i dyplomatyczną, która osiągnęła cel „powstrzymania” Chin.

Teraz, po podpisaniu RCEP przez 15 krajów, Japonia zaakceptowała fakt, że Indie nie przystąpią.

Pobudzi regionalny wzrost PKB, a znaczenie RCEP stało się jeszcze bardziej widoczne w obliczu epidemii

Dla całego regionu Azji i Pacyfiku RCEP stanowi ogromną szansę biznesową. Zhang Jianping, dyrektor Centrum Badań Regionalnej Współpracy Gospodarczej przy Ministerstwie Handlu, zwrócił uwagę, że RCEP obejmie dwa największe światowe rynki o największym potencjale wzrostu , rynek Chin z 1,4 miliarda ludzi i rynek ASEAN z ponad 600 milionami ludzi. Jednocześnie te 15 gospodarek, jako ważne motory wzrostu gospodarczego w regionie Azji i Pacyfiku, są również ważnymi źródłami globalnego wzrostu.

Zhang Jianping zwrócił uwagę, że po wejściu w życie porozumienia popyt na wzajemną wymianę handlową w regionie będzie gwałtownie rósł ze względu na stosunkowo duże zniesienie barier taryfowych i pozataryfowych oraz barier inwestycyjnych, co jest efektem kreacji handlu.Jednocześnie handel z partnerami pozaregionalnymi zostanie częściowo przeniesiony do handlu wewnątrzregionalnego, co jest transferowym efektem wymiany handlowej. Po stronie inwestycyjnej porozumienie spowoduje również dodatkową kreację inwestycji. RCEP przyspieszy zatem dynamikę PKB całego regionu, stworzyć więcej miejsc pracy i znacznie poprawić dobrobyt wszystkich krajów.

Globalna epidemia rozprzestrzenia się w coraz szybszym tempie, światowa gospodarka jest w poważnych tarapatach, a unilateralizm i zastraszanie są powszechne. Jako ważny członek współpracy regionalnej w Azji Wschodniej Chiny przejęły wiodącą rolę zarówno w walce z epidemią, jak i przywracaniu wzrostu gospodarczego W tym kontekście konferencja powinna wysłać następujące ważne sygnały:

Po pierwsze, musimy zwiększyć zaufanie i wzmocnić jedność. Zaufanie jest ważniejsze niż złoto. Tylko solidarność i współpraca mogą zapobiec epidemii i ją kontrolować.

Po drugie, pogłębić współpracę przeciwko coVID-19. Podczas gdy dzielą nas góry i rzeki, cieszymy się tym samym światłem księżyca pod tym samym niebem. Od wybuchu epidemii Chiny i inne kraje regionu współpracują i wspierają się nawzajem. Wszystkie strony powinny dalej pogłębiać współpracę w dziedzinie zdrowia publicznego.

Po trzecie, skupimy się na rozwoju gospodarczym. Globalizacja gospodarcza, liberalizacja handlu i współpraca regionalna są kluczowe dla wspólnego zwalczania epidemii, promowania ożywienia gospodarczego oraz stabilizacji łańcucha dostaw i łańcucha przemysłowego. Chiny są gotowe do współpracy z krajami regionu w celu budowy sieci „szybkiej ścieżki” i „zielonej ścieżki” dla wymiany personelu i towarów, aby pomóc wznowić pracę i produkcję oraz doprowadzić do ożywienia gospodarczego.

Po czwarte, musimy trzymać się kierunku współpracy regionalnej i odpowiednio radzić sobie z różnicami. Wszystkie strony powinny zdecydowanie wspierać multilateralizm, stać na straży centralności ASEAN, dążyć do budowania konsensusu, zapewniać sobie nawzajem komfort, powstrzymywać się od wprowadzania dwustronnych różnic do multilateralizmu i innych ważnych zasad i współpracować na rzecz ochrony pokoju i stabilności na Morzu Południowochińskim.

RCEP to kompleksowa, nowoczesna, wysokiej jakości i wzajemnie korzystna umowa o wolnym handlu

W poprzednim wspólnym oświadczeniu z Bangkoku znajdował się przypis opisujący 20 rozdziałów umowy i tytuły każdego rozdziału. Na podstawie tych obserwacji wiemy, że RCEP będzie kompleksową, nowoczesną, wysokiej jakości i korzystną dla obu stron umową o wolnym handlu .

Jest to kompleksowa umowa o wolnym handlu. Ma 20 rozdziałów, w tym podstawowe cechy umowy o wolnym handlu, handel towarami, handel usługami, dostęp do inwestycji i odpowiadające im zasady.

Jest to nowoczesna umowa o wolnym handlu. Obejmuje handel elektroniczny, prawa własności intelektualnej, politykę konkurencji, zamówienia rządowe, małe i średnie przedsiębiorstwa oraz inne nowoczesne treści.
Jest to wysokiej jakości umowa o wolnym handlu. W zakresie handlu towarami poziom otwartości osiągnie ponad 90%, wyższy niż w krajach WTO. Po stronie inwestycyjnej negocjowanie dostępu do inwestycji z wykorzystaniem metody listy negatywnej.

Jest to obopólnie korzystna umowa o wolnym handlu. Znajduje to odzwierciedlenie głównie w handlu towarami, handlu usługami, zasadach inwestowania i innych obszarach, w których osiągnięto równowagę interesów. W szczególności Umowa zawiera również postanowienia dotyczące współpracy gospodarczej i technicznej, w tym przejściowe porozumienia dla krajów najsłabiej rozwiniętych, takich jak Laos, Mjanma i Kambodża, w tym korzystniejsze warunki dla ich lepszej integracji z regionalną integracją gospodarczą.