Numer CAS trietylenotetraaminy to 112-24-3, wzór cząsteczkowy to C6H18N4 i jest to jasnożółta ciecz o silnej zasadowości i średniej lepkości. Oprócz tego, że jest stosowana jako rozpuszczalnik, trietylenotetramina jest również stosowana do produkcji środków utwardzających żywice epoksydowe, środków chelatujących metale oraz syntetycznych żywic poliamidowych i żywic jonowymiennych.

właściwości fizyczne
Silnie zasadowa i średnio lepka żółta ciecz, jej lotność jest mniejsza niż dietylenotriaminy, ale jej właściwości są podobne. Temperatura wrzenia 266-267°C (272°C), 157°C (2,67kPa), temperatura krzepnięcia 12°C, gęstość względna (20, 20°C) 0,9818, współczynnik załamania światła (nD20) 1,4971, temperatura zapłonu 143°C , temperatura samozapłonu 338°C. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu, słabo rozpuszczalny w eterze. Zapalny. Niska lotność, silna higroskopijność i silna zasadowość. Może absorbować dwutlenek węgla z powietrza. Produkt palny. Istnieje ryzyko poparzenia w przypadku wystawienia na działanie otwartego ognia i ciepła. Jest silnie żrący i może pobudzać skórę i błony śluzowe, oczy i drogi oddechowe oraz powodować alergie skórne, astmę oskrzelową i inne objawy.

właściwości chemiczne
Produkty spalania (rozkładu): w tym toksyczne tlenki azotu.

Przeciwwskazania: akroleina, akrylonitryl, tert-butylonitroacetylen, tlenek etylenu, chloromrówczan izopropylu, bezwodnik maleinowy, triizobutyloglin.

Silne zasady: Reaguje w kontakcie z silnymi utleniaczami, powodując zagrożenie pożarem i wybuchem. Reaguje w kontakcie ze związkami azotu i chlorowanymi węglowodorami. Reaguje z kwasem. Niekompatybilny ze związkami aminowymi, izocyjanianami, tlenkami alkenylu, epichlorohydryną, aldehydami, alkoholami, glikolem etylenowym, fenolami, krezolami i roztworami kaprolaktamu. Reaguje z nitrocelulozą. Jest również niezgodny z akroleiną, akrylonitrylem, tert-butylonitroacetylenem, tlenkiem etylenu, chloromrówczanem izopropylu, bezwodnikiem maleinowym i triizobutyloglinem. Powoduje korozję miedzi, stopów miedzi, kobaltu i niklu.

Używać
1. Stosowany jako utwardzacz w temperaturze pokojowej do żywicy epoksydowej;

2. Stosowane jako synteza organiczna, półprodukty barwników i rozpuszczalniki;

3. Stosowany do produkcji żywic poliamidowych, żywic jonowymiennych, środków powierzchniowo czynnych, dodatków smarnych, oczyszczaczy gazów itp.;

4. Stosowany jako środek chelatujący metal, bezcyjankowy środek dyfuzyjny do galwanizacji, środek pomocniczy w postaci gumy, środek rozjaśniający, detergent, środek dyspergujący itp.;

5. Stosowany jako środek kompleksujący, środek odwadniający gaz alkaliczny, środek do wykańczania tkanin i surowiec syntetyczny do żywicy jonowymiennej i żywicy poliamidowej;

6. Używany jako środek wulkanizujący do fluorogumy.

Metoda produkcji
Metodą jego produkcji jest metoda aminowania dichloroetanem. 1,2-dichloroetan i wodę amoniakalną wprowadzono do reaktora rurowego w celu prasowania amoniaku na gorąco w temperaturze 150-250°C i pod ciśnieniem 392,3 kPa. Roztwór reakcyjny zobojętnia się zasadą, otrzymując mieszaną wolną aminę, którą zatęża się w celu usunięcia chlorku sodu, następnie surowy produkt destyluje się pod zmniejszonym ciśnieniem i frakcję o temperaturze 195-215°C przechwytuje się, otrzymując gotowy produkt. Metodą tą jednocześnie współtworzy się etylenodiaminę; dietylenotriamina; tetraetylenopentaminę i polietylenopoliaminę, które można otrzymać kontrolując temperaturę wieży rektyfikacyjnej w celu destylacji mieszaniny amin i przechwytując różne frakcje do rozdzielenia.